به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

واکنش ایران به ارائه قطعنامه مغرضانه و ضدایرانی کانادا

تاریخ انتشار: ۲۴ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۹۵۹۶۰

در پی ارائه قطعنامه مغرضانه کانادا، در راستای دخالت در امور داخلی ایران، زهرا ارشادی سفیر و معاون نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد مستقر در نیویورک، پیش از به رای گذاشتن قطعنامه و در کمیته سوم هفتاد و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل گفت: بیایید توجه خود را به کانادا، بریتانیا، فرانسه، آلمان، ایالات متحده و رژیم اشغالگر و آپارتاید اسرائیل معطوف کنیم؛ بازیگران همیشگی نقض حقوق بشر و مظنونین همیشگی!

ارشادی افزود: کانادا و حامیان این قطعنامه، در حالی قطعنامه علیه ایران را به رای می‌برند که خود به قطعنامه‌ای که خواستار توقف حمام خون و قتل عام زنان و کودکان فلسطینی توسط رژیم اسرائیل بود، رای منفی دادند! این تضاد در واقع نقاب از رویه‌های استاندارد دوگانه‌ای را که آن‌ها در قبال حقوق بشر به کار می‌گیرند، آشکار می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شاید وقت آن رسیده است که گروه دوستان حمایت از ذبح کودکان را تشکیل دهند!

متن کامل سخنرانی معاون نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

جمهوری اسلامی ایران قطعنامه مغرضانه و با انگیزه سیاسی را که وضعیت حقوق بشر در کشور ما را هدف قرار می‌دهد، به شدت رد می‌کند. در حالی که ما اذعان داریم که همیشه جا برای پیشرفت وجود دارد، ضروری است که ماهیت گزینشی، جانبدارانه و ریاکارانه اتهامات علیه ما را مورد بحث قرار دهیم.

کمیته سوم، ارگانی محوری که زیر نظر سازمان ملل تأسیس شده است، به عنوان چراغی برای ترویج گفتگو و همکاری برای پیشبرد حقوق بشر در سرتاسر جهان است. متأسفانه، به جای استفاده از این بستر برای رسیدگی جدی به نگرانی‌های حقوق بشر، برخی کشور‌ها از آن برای پیشبرد برنامه‌های سیاسی خود سوء استفاده می‌کنند و در نتیجه ماموریت اصلی این کمیته را تضعیف می‌کنند.

بیایید توجه خود را به کانادا، بریتانیا، فرانسه، آلمان، ایالات متحده و رژیم اشغالگر و آپارتاید اسرائیل معطوف کنیم - بازیگران همیشگی نقض حقوق بشر و مظنونین همیشگی! کانادا و حامیان این قطعنامه، در حالی قطعنامه علیه ایران را به رای می‌برند که خود به قطعنامه‌ای که خواستار توقف حمام خون و قتل عام زنان و کودکان فلسطینی توسط رژیم اسرائیل بود، رای منفی دادند! این تضاد در واقع نقاب از رویه‌های استاندارد دوگانه‌ای را که آن‌ها در قبال حقوق بشر به کار می‌گیرند، آشکار می‌کند. شاید وقت آن رسیده است که گروه دوستان حمایت از ذبح کودکان را تشکیل دهند!

کانادا، در حالی که مدعی می‌شود از جایگاه اخلاقی بالایی برخوردار است تلاش می‌کند تا ملت‌های دیگر را محکوم کند، باید با واقعیت ناراحت کننده و دردناک کشف سالانه اجساد متعدد کودکان بومی مواجه شود. استثمار و بدرفتاری با کارگران مهاجر، همانطور که توسط گزارشگر ویژه در مورد اشکال معاصر برده‌داری مورد توجه قرار گرفته است، به عنوان لکه ننگی، عمیقاً نگران‌کننده و غیرقابل توجیه است که ریشه در میراث استعماری کانادا دارد. در حالی که کانادا به سابقه مثلا درخشان محافظت از حقوق کودکان افتخار می‌کند، این واقعیت‌ها تصویر کاملاً متفاوتی از وضعیت حقوق بشر در کانادا نشان می‌دهد.

بی توجهی بریتانیا به حقوق بشر به همان اندازه نگران کننده است. سکوت غیرقابل توضیح و عدم توجه به بیش از ۲۰۰ کودک و نوجوان مفقود شده، که همگی پناهجو هستند، با بی توجهی نگران کننده جهان به وضعیت اسفناک این افراد آسیب پذیر طنین انداز می‌شود. بی توجهی و عدم رعایت حقوق و امنیت جان این جوانان کاملاً مذموم است و توجه عاجل جامع جهانی را می‌طلبد. در حالی که جهان با وحشت هتک حرمت به حقوق و زندگی کودکان بیگناه بومی را تماشا می‌کند، به نظر می‌رسد که شاید بتوان از شهرت درخشان کانادا برای حفظ حقوق کودکان استفاده عملی کرد؟! شاید بریتانیا بتواند از تخصص کانادا در یافتن کودکان گمشده بهره‌مند شود.

فرانسه که خود را در پشت نقاب به‌اصطلاح آزادی، برابری و برادری مخفی کرده است، در حیاط خلوت خود مرتکب نقض فاحش حقوق بشر می‌شود. سرکوب بی وقفه آزادی‌های مذهبی به نام سکولاریسم، هدف قرار دادن و به حاشیه راندن جوامع مسلمان، و محدودیت‌های شدید بر حجاب، همگی ویژگی‌های کشوری است که آزادی را تحت عنوان حمایت از آن خفه می‌کند. فرانسه به عنوان نمونه‌ای آشکار از ریاکاری شناخته می‌شود و علیرغم ادعا در مورد آرمان‌های برابر، در عین حال آشکارا آن را برای شهروندان خود انکار می‌کند.

اینکه آلمان ابتدایی‌ترین حقوق زنان و کودکان مسلمان و مهاجر را در مرز‌های خود نقض می‌کند، توجه را به موازات تاریخی مانند سلاح‌های شیمیایی که در دوران جنگ تحمیلی علیه زنان و کودکان ایرانی استفاده کرد، جلب می‌کند. نه تاریخ و نه زنان و کودکان ایرانی نمی‌توانند جنایات هولناک آلمان و سلاح‌های شیمیایی آن را فراموش کنند.

رژیم نامشروع آپارتاید اسرائیل در خط مقدم قتل عام زنان و کودکان بی گناه است. هیچ کس دیگری واقعا نمی‌تواند با رژیم آپارتاید در نسل کشی، پاکسازی قومی، جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت رقابت کند. چگونه می‌توان بمباران هولناک بیمارستان‌ها را توضیح داد که طی آن صد‌ها بیمار، که بیشتر آن‌ها زن و کودک بودند، کشته و تبدیل به ذغال شدند؟! رژیم اشغالگر آپارتاید اسرائیل، میراثی از نقض فاحش و غیرقابل بیان حقوق بشر را برجای گذاشته است. آوارگی اجباری مردم فلسطین، ادامه اشغال سرزمین‌های آنان، ساخت شهرک‌های غیرقانونی و محاصره خفقان‌آور غزه مظهر رژیم آپارتایدی است که در تلاش برای نسل‌کشی، حقوق و حیثیت کل ملت فلسطین را زیر پا گذاشته است.

ایالات متحده علاوه بر ترویج نژادپرستی، تمام توان خود را برای دفاع از نسل کشی و کشتار زنان و کودکان رژیم اسرائیل در نوار محاصره شده گذاشته است. آمریکا همین سیاست را با ارتکاب نسل کشی علیه مردم ایران از طریق تحمیل اقدامات قهری یکجانبه غیرانسانی و غیرقانونی علیه آن‌ها دنبال می‌کند.

ایالات متحده به ارائه تمام حمایت‌های مورد نیاز رژیم آپارتاید از جمله حمایت نظامی، مالی و سیاسی افتخار می‌کند. فکر می‌کنم اکنون برای حضار بسیار واضح است که چرا شورای امنیت فراتر از تصور فلج شده است.

جمهوری اسلامی ایران به ترویج و حمایت از حقوق بشر معتقد است و به همکاری سازنده خود با سازوکار‌های حقوق بشر سازمان ملل و همچنین دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل ادامه خواهد داد.

با این حال، بهره برداری از حقوق بشر برای انگیزه‌های سیاسی باید همه کشور‌های عضو را نگران کند. به جای هدف قرار دادن انتخابی برخی کشور‌ها برای تامین منافع سیاسی، باید به طور جمعی رویکردی بی طرفانه برای رسیدگی واقعی به نقض حقوق بشر در مقیاس جهانی اتخاذ کنیم.

باشگاه خبرنگاران جوان سیاسی سیاست خارجی

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: نوار غزه کشتار فلسطینیان سرزمین های اشغالی آپارتاید اسرائیل زنان و کودکان ایالات متحده حقوق بشر سازمان ملل نسل کشی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۹۵۹۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از اینجا رانده و از آنجا مانده

مهاجرت یکی از موضوعاتی است که در خانواده فرهنگ و سینما حواشی ایجاد کرده و باید گفت که بسیاری از آن‌ها به‌دلیل اینکه از محبوبیت و شهرت قبلیشان فاصله گرفته‌اند و به سختی می‌توانند در شغل پیشینشان مشغول به کار شوند یا به جایگاهی در همان رده دست یابند که این امر نتیجه‌ای جز پشیمانی برای آن‌ها ندارد.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، «خودم بودم که به همه چیز پشت پا زدم، من سال‌ها مدیر یک پردیس سینمایی به نام چهارسو بودم که متعلق به بنیاد ۱۵ خرداد بود، من از طرف بنیاد دعوت به کار نشده بودم، اما به عنوان هنرمندی که کار مدیریت فرهنگی را می‌دانست مرا برای همکاری انتخاب کردند، همچنین دو سال متوالی رئیس کاخ جشنواره بین‌المللی فجر بودم و این چیزیست که نمی‌توانم انکارش کنم.» این بخشی از صحبت‌های اشکان خطیبی بازیگر سینما است که سال گذشته از ایران به ایتالیا مهاجرت کرد.

وی به تازگی در مصاحبه‌ای اظهار کرده است: «بسیاری از افراد معتقدند که هنرمندان و بازیگران به سادگی می‌توانند مهاجرت کنند در حالی که این‌طور نیست؛ واقعاً تا پای از دست دادن همه‌چیز رفتم؛ نزدیک به یک سال طول کشید تا با پادرمیانی مستقیم وزیر امور خارجه ایتالیا توانستم نجات پیدا کنم‌، هر روز که بیدار می‌شوم با مشکلات متعددی دست به گریبانم و در حال حاضر تحت درمان هستم، در کنار اینکه نمی‌توانم جسم و ذهنم را برای کار کردن آماده کنم باید در این فکر باشم که شغل دیگری در کنار کارم انتخاب کنم تا بتوانم هزینه‌های زندگی‌ام را تأمین کنم‌؛ به هر حال زندگی کردن در اروپا کار راحتی نیست. از کارهایی که در ایتالیا انجام می‌دهم رضایت ندارم و به کیفیت کارهایم در ایران نیست؛ این ارتقا مشخصاً اتفاق نیفتاده و بدتر هم شده، دلیل این اتفاق هم این است که نزدیک به شش سال است که به‌عنوان بازیگر روی صحنه نرفته نرفته‌ام»

خطیبی بیان کرده است «شرایط واقعاً سخت است، عمر بسیار کوتاه است و بهایی که من در این برهه از زندگی‌ام دادم بهای بسیار سنگینی بود که به قیمت از دست دادن خیلی چیزها تمام شد؛ من خانواده‌ام را از دست دادم، اصلاً دوست نداشتم وقتی انتخاب الآنم را در کفه ترازو با گذشته قرار می‌دهم آنچه در گذشته داشتم سنگین‌تر شود. ما باید یاد بگیریم به اشتباهمان اذعان کنیم هرچند این این اتفاق به روند اجتماعی مربوط می‌شد که من هم بخشی از آن بودم.»

خانه امنی که بر سر کاسبان خون مردم آوار شد

مهاجرت هنرمندان یکی از موضوعاتی است که در سال‌های اخیر در خانواده بزرگ فرهنگ و سینما ایران حواشی ایجاد کرده است؛ کشورهایی مانند ایتالیا، فرانسه، کانادا، دبی، هلند و آلمان مقصد اصلی بازیگرانی است که قصد مهاجرت از ایران را دارند اما باید گفت که بسیاری از آن‌ها به‌دلیل اینکه از محبوبیت و شهرت قبلیشان فاصله گرفته‌اند به سختی می‌توانند در شغل پیشینشان مشغول به کار شوند یا به جایگاهی در همان رده دست یابند.

یکی از واضح‌ترین مصادیق این امر را می‌توان لغو برگزاری تئاتر «خانه امن» در نیویورک بیان کرد؛ بیست‌ویکم اکتبر سال ۲۰۲۳( مهر ۱۴۰۲) قرار بود این نمایش در سالن تیلس سنتر نیویورک با بازی حمید فرخ‌نژاد، مهناز افشار، برزو اجمند و… به روی صحنه برود، اما طبق اخبار منتشر شده با خالی ماندن ۸۵ درصد از صندلی‌های صحنه، تیکت‌مستر که متولی فروش بلیت این برنامه بود، به دلیل کم بودن استقبال نمایش این نمایش خبر از لغو آن داد و اعلام کرد «این رویداد کنسل شده، لازم نیست شما کاری انجام دهید، خودمان پول شما را برمی‌گردانیم.»

روایتی از چهره‌های غمگین تورنتو!

یکی دیگر از این مصادیق، ارژنگ امیرفضلی بازیگر، کارگردان، تهیه کننده و صداپیشگی ایرانی بود که پیش‌تر در آثار مرضیه برومند، اخراجی‌ها و شام عروسی هنرنمایی کرده بود و تازگی به تورنتو کانادا مهاجرت کرده است؛ ویدئویی که این طنزپرداز ایرانی اخیراً از وضعیتش در تورنتو خبر می‌دهد مورد توجه کاربران در شبکه‌های اجتماعی قرار گرفته است؛ وی در این ویدئو به بررسی هزینه‌های زندگی و شرایط سخت زندگی‌اش در تورنتو می‌گوید: از صبح تا حوالی پنج و شش بعد از ظهر کار می‌کنم و ماهانه سه هزار دلار درآمد دارم؛ اگر بخواهم خانه‌ی دو خوابه ای اجاره کنم تمام ۳۰۰۰ دلار را برای اجاره‌ی آن باید بپردازم، یک خانه تک خوابه در مکان معمولی شهر ماهانه ۲۴۰۰ دلار اجاره دارد.

این بازیگر ادامه می‌دهد: نمی‌توانم در تورنتو خودرو شخصی داشته باشم و حمل و نقل عمومی ماهانه ۱۰۰ دلار از درآمدم را به خود اختصاص می‌دهد، همچنین با محاسبات دیگر و اظهاراتی که در مورد هزینه قبض‌ها، تفریحات حداقلی و خوراک انجام می‌دهد به مخاطبین می‌گوید که شرایط زندگی‌اش در تورنتو با دشواری‌های جدی همراه است.

امیرفضلی در پایان اذعان می‌کند: بسیاری از افرادی که مهاجرت می‌کنند چاره‌ای ندارند جز اینکه بگویند خیلی خوشبختند و اینجا همه امکانات در دسترس است اما خیابان‌های اینجا مانند ایران است، بعضی آدم‌ها چهره‌ی شادی دارند و بعضی دیگر غمگینند هرچند به نظر می‌رسد تعداد آدم‌های غمگین در خیابان‌های ایران بیشتر باشد اما اخیراً به خاطر افزایش سرسام‌آور قیمت‌ها در کانادا تعداد چهره‌های غمگین در خیابان‌های تورنتو هم بیشتر شده است.

از نقش‌آفرینی در مختار تا راننده آمبولانس در کانادا

از دیگر هنرمندان نام‌آشنایی که مهاجرت مهر پایانی به کارنامه حرفه‌ایشان در ایران بود می‌توان شبنم فرشادجو، ویشکا آسایش، فریبرز عرب‌نیا، لیلی رشیدی و پرستو صالحی را نام برد؛ شبنم فرشاد جو که پیش از این لوح تقدیر بهترین بازیگر زن در جشنواره فجر و تندیس بهترین کارگردانی را در پنجمین دوره جشنواره تئاتر بانوان دریافت کرده بود هم اکنون در تورنتو کانادا به برگزاری کلاس‌های بازیگری مشغول است.

ویشکا آسایش که خیلی‌ها از را با بازی درخشانش در سریال «امام علی (ع)» و نقش خانم دارابی در «ورود آقایان ممنوع» می‌شناختند هم اکنون در پاریس ویدئو هایی هنگام ورزش و کوهنوردی از خود منتشر می‌کند و به کار رو به روی دوربین علاقه‌ای نشان نمی‌دهد.

فریبرز عرب‌نیا بازیگر نقش مختار در سریال «مختار نامه» و بازیگر نقش شهید چمران در سینمایی «چ» در صفحه شخصی‌اش خود را با افتخار راننده بیماران در کانادا معرفی می‌کند؛ لیلی رشیدی هنرمند سینما و تلویزیون به برگزاری کلاس بازیگری برای کودکان در دبی می‌پردازد و پرستو صالحی در ویدئویی که از خود منتشر کرده به دلتنگی و ابراز علاقه به بازگشت به ایران می‌پردازد و می‌گوید که تنهایی و غربت دیگر برایش قابل تحمل نیست‌.

دیدن اتفاقاتی از این دست و شرایط سخت زندگی برای هنرمندانی که سال‌ها در ایران شریک خاطره‌های مردم و پازلی از پیکره‌ی فرهنگ ایرانی_اسلامی کشورمان بوده‌اند، اندوه بار است؛ به نظر می‌رسد برای شکوفایی درخت باطن هر هنرمندی هیچ خاکی همانند خاک کشورش نیست؛ به همین دلیل است که بهتر است هنرمندان در میهن خود به تولید و آفرینش آثار هنری دست بزنند و با افزایش بصیرت و بینش خود مرعوب و مجذوب وعده‌های پوشالی خارج‌نشینان نشوند.

همچنین می‌توان از مدیران فرهنگی تقاضا داشت که با انعکاس حقیقت مهاجرت هنرمندان سبب دامن زدن به این اشتباه جبران ناشدنی در حوزه‌ی فرهنگ نشوند و با تبیین تبلیغات مخرب و دروغ پردازی‌های رسانه‌ای معاندان از جناح‌گیری غیر اندیشه ورزانه و اقدامات لحظه‌ای و احساسی هنرمندان که ضربه‌ی سنگینی به خود ایشان و فرهنگ و سینمای کشور وارد می‌آید جلوگیری کنند چرا که بیان چنین مصادیق و آینده‌ای برای این افراد غیرقابل پیش‌بینی نبود و پیش از این نیز شاهد چنین مواردی بودیم، بازیگرانی که اتفاقات سیاسی را دستاویز کردند تا از کشور مهاجرت کنند و در نهایت موردی جز پیشمانی برای آن‌ها باقی نماند.

کد خبر 748608